Galatasaray sahasında, Gençlerbirliği'ni 1-0 yenerek, liderliğini sürdürdü.

Hamza Hoca maça, Emre Çolak'ı onsekiz kişilik kadroya almadan, sağ kanatta Umut Bulut ile başlayarak, gol yemeden bir gol atarım maçı kazanırım düşüncesi ile başladı.

Nitekim ilk yarıda, ligimizi tanımayan birine, hangi takımın şampiyonluğa oynadığını sorsanız, beyaz formalılar derdi. Çünkü daha çok net gol  pozisyonuna giren takım beyazlardı.

Hamza Hoca, maçın başında Selçuk İnan'ın sakatlanması ile yerine Hamit'i alarak oyuna devam etti.

Emra Çolak'ı ilk onsekize almayarak çok doğru bir davranışta bulundu. Takıma en çok lazım olduğu anda bile Emre'yi onsekize almamak, takım içi disiplin için iyi bir uygulamaydı. Diyorlar ki, Sneijder'e aynı hareketi yapabilirmiydi. Emre, önce Sneijder gibi bir kariyere sahip olsun da, cevabını  o zaman veririz.

Galatasaray'da dolu tribünler önünde ve son haftaların heyecanı ile stres diz boyuydu. Özellikle Burak, Umut gibi tecrübeli futbolculardaki bu stresini anlayamadım.

Allahtan takımda, Hakan Balta, Hamit, Sabri, Melo ve Sneijder gibi tecrübeli ayaklar vardı. 

Hakan Balta, her takıma lazım bir profesyonel. Soğukkanlı ve tam bir görev adamı.

Sabri Sarıoğlu'nun Galatasaray'da 300. maçına çıkması müthiş bir başarı öyküsüdür. Sabri, Galatasaray'ın ruhudur. Gücü yettiği sürece oynamalıdır.

Eğer bu sene sözleşme imzalanmaz ise, kendisine büyük saygısızlık yapılmış olur.

İlk yarıda, Gençlerbirliği'nin etkili futbolu ile maç çok zevkli geçti. 

Maçın hakemi oynatmaya dayalı düdükler çalarak, maçın daha zevkli geçmesini sağladı.

Fakat Melo'ya göstermediği sarı kartlar nedeniyle bu hafta çok eleştiri alacak gibi.

Tribünlerin boşaldığı bu dönemde, stadyuma gitmenin binbir türlü zorluklarla dolu olduğu TT.Arena'ya 40.000 taraftarın gelmesi, şampiyonluğa olan inancın göstergesidir.

Taraftarların muhteşem tezahüratlarıyla güç kazanan Galatasaray, ikinci yarıda daha agresif oynamaya başladı.

Nitekim usta ayağı Sneijder ile golü 67. dakikada bulan Galatasaray, maçın heyecanını tavan yaptırdı.

Bu sene Galatasaray taraftarlarına ve Abdurrahim Albayrak'a, dil altı hap almadan maçları izlemek bayağı riskli olmaya başladı.

Hiç bir maçın garantisi yok. Doksan dakikanın bitimine kadar heyecanın devam etmesi, Ligimizde büyük veya küçük takım farkının bulunmadığının göstergesidir.

Netice olarak, şampiyonluğa oynayan üç takımımız da, kötü.

Kötünün iyisi şampiyon olacak.