Futbolumuzun İçler Acısı Durumu

Liglerimiz başlayalı haftalar oldu ama ben hala bir maçın tamamını oturup seyredemiyorum. Milli takımımız dahil olmak üzere futbolumuzun her gün daha da kötüye gitmesi, açıkçası vicdanımı sızlatıyor. Oturup, ne oldu diye sorduğumda ..futbolumuzu bu hale düşüren başlangıcın 17 Temmuz şike süreci olduğunu çok net görebiliyorum. Bu öyle bir süreçti ki: Haklının haksız, haksızın haklı, düzenbazın namuslu, namussuzun namuslu olduğu, her şeyin aynadan tersten göründüğü bir dönemdi. Bundan 50 yıl sonra bile biz futbol severler bu olayı çözmüş ve gerçekte asla ne oldugunu tam olarak anlayamayacağız. Çünkü bizim ülkemizde böyle durumlarda adalet geç bile olsa asla tecelli etmez. Her şey bütün çıplaklığıyla ortaya asla çıkmaz.

Ben en çok Milli takımımız için üzülüyorum. Büyük umutlar ve hevesler ama işlemeyen ve ruhu zedelenmiş bir ligde çıkan futbolcularla yapılan mücadelenin büyük kaybı. Taraftarın, futbolcunun, futbol yöneticilerinin psikolojisinin bozuk olduğu, bir ülkenin Milli takımı ancak bunu başarabilirdi. Yani kocaman bir hiçi. ligimize bakıyoruz, "Kim 4. yıldızı takacak" takımlar rekabet halin de. Fırtına gibi girilmesi gereken bir lige, futbol olmayan, heyecan vermeyen, oturmamış ve hiçte oturmayacakmış gibi görünen bir başlangıç yaptık. Önüne her türlü imkanlar sağlanan takım borç batağında yüzerken, batması için uğraşılan takım üniversite açmak için izin beklerken hala önü kesilmeye çalışılıyor, hayır sen banka kuramazsın deniyor.

Bu süreçten karlı çıkacağını sanarak, ellerini ovuşturanların şu anda hatta bugün nerde olduklarını görmekteyiz. Tamam yıktık bitti denilen takımlarında nerde olduklarını da görmekteyiz. Peki şunu sormaz mı kimse; "Buna değermiydi, mutlu oldunuz mu, neyi başardınız?".

Yapanlara ve çanak tutanlara soruyorum. "Taraftarı taraftara düşman ederek büyük haksızlıklar yaptınız. Yöneticiyi yöneticiye düşman ettiniz. Hatta oyuncuyu oyuncuya düşman ettiniz. Takımlar maça değil birbiriyle savaşmaya gidiyor sanki. O canım kardeşlik rekabeti siz olmazsanız biz olamazdık çekişmesi çok uzaklarda kaldı. Peki değdi mi? Şikeciyi bulup güya bu ligden temizlediniz mi? Yoksa içinizdeki yüksek ego ve çıkar dürtüsü ile futbolumuzu çökerttiniz mi?"

Başaramadınız. Bir halt edemediniz üstüne üstlük her şeyi de mahvettiniz. Şimdi bu tarafa dönüp bakmıyorsunuz bile. Maçlara bile gidemiyorsunuz. Yandaş sandıgınız takımın sağduyulu taraftarı bile yuhalıyor sizi. İşin kolayı hiç olmamış gibi davranmak. Milli Takımımız avuç içi kadar bir ülkeye yenilince yüzünüz de hiç utanma belirtisi oluşuyor mu?

Ben biliyorum, utanmazsınız. Hala umudum var diyecegim ama görünen o ki; bu ligin toparlanması yıllar alır. Yıkılan dostlukların düzelmesi daha seneler sürer. Belki, işte o zaman maçların o eski heyecanlarına geri döneriz. En çok sevdiğimiz dostluk rekabetine geri döneriz. Rakip olsak bile yan yana maç izleyebilmeye geri döneriz. Ama ne zaman kim bilir?

Her türlü yara kapanır ama bir tek yaranın kapanması çok uzun sürer: Siz Türk Futbolunun kalbini yaraladınız.